چرا برخی اجازه نمیدهند لوایح مربوط به FATF در یک محیط آرام و عقلانی به تصویب برسد؟
بازی تندروهای ایران در زمین دونالد ترامپ و پیامک‌باران مصلحت نظام| اگر برجام نبود و اگر FATF نباشد
روزنو :پرسشی که اکنون باید طرح کرد این است که اگر برجام نبود این کنفرانس چه وضعیتی داشت که اکنون ندارد؟ خب براحتی می‌توان مدعی شد که هیچ فرقی نمی‌کرد و حتی از ترس قدرت تندروهای ایران برگزار هم نمی‌شد و حتی بالاتر از آن اینکه، اگر برجام نبود تا حالا عربستان سعودی و اسرائیل از صفحه روزگار محو و امریکا نیز دچار فروپاشی شده بود و خلاصه همه چیز گل و بلبل بود،
پرسشی که اکنون باید طرح کرد این است که اگر برجام نبود این کنفرانس چه وضعیتی داشت که اکنون ندارد؟ خب براحتی می‌توان مدعی شد که هیچ فرقی نمی‌کرد و حتی از ترس قدرت تندروهای ایران برگزار هم نمی‌شد و حتی بالاتر از آن اینکه، اگر برجام نبود تا حالا عربستان سعودی و اسرائیل از صفحه روزگار محو و امریکا نیز دچار فروپاشی شده بود و خلاصه همه چیز گل و بلبل بود،
اگرچه از روز روشن‌تر است که هرچه به گوش تندروهای ایران بخوانیم و انتظار داشته باشیم که نه حتی به اندازه زیاد، بلکه به مقدار کمی عقلانیت به خرج دهند و این همه علیه برجام و در زمین ترامپ بازی نکنند، فایده‌ای نخواهد داشت و آنان همچنان در مسیر زیانبار خود حرکت می‌کنند.
به گزارش روز نو ؛ حتماً گمان می‌کنند راهی را که رفته‌اند بدون بازگشت است و چون همیشه فرمان را کندِه‌اند و پا را روی گاز گذاشته‌اند و در جاده یکطرفه با سرعت می‌رانند به طوری که حتی فکر کردن به بازگشت از این مسیر نیز برایشان سنگین تمام خواهد شد. ولذا به قول شاعر: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ما [مردم] است/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است. به رغم این بد نیست تذکاری داده شود، شاید برخی از آنان با همدلی بیشتری این مطالب را بخوانند.
بازی تندروهای ایران در زمین دونالد ترامپ و پیامک‌باران مصلحت نظام| اگر برجام نبود و اگر FATF نباشد
به نوشته روزنامه ایران، هفته پیش کنفرانس «آسا» [امریکایی، سعودی و اسرائیلی] درباره خاورمیانه در ورشو برگزار شد. امریکایی‌ها که رئیس هیأت مدیره این کنفرانس هستند و عربستان صندوق‌دار آن و اسرائیل نیز مدیرعاملش است، تا آغاز این نشست چند گام از ادعاهای اولیه خود عقب‌نشینی کردند. ولی امیدشان این بود که از تنور ورشو نانی برای خودشان بپزند، فقط برایشان معلوم نبود که این تنور تا چه حد داغ شود که در پایان کنفرانس معلوم شد سردتر از آن بود که نان به دیواره تنور حتی بچسبد؛ لذا نان آنان داخل تنور افتاد و سوخت. پرسشی که اکنون باید طرح کرد این است که اگر برجام نبود این کنفرانس چه وضعیتی داشت که اکنون ندارد؟ خب براحتی می‌توان مدعی شد که هیچ فرقی نمی‌کرد و حتی از ترس قدرت تندروهای ایران برگزار هم نمی‌شد و حتی بالاتر از آن اینکه، اگر برجام نبود تا حالا عربستان سعودی و اسرائیل از صفحه روزگار محو و امریکا نیز دچار فروپاشی شده بود و خلاصه همه چیز گل و بلبل بود،
به احتمال فراوان می‌توانستند بگویند تاکنون ظهور آقا امام زمان(ع) هم محقق شده بود و فقدان همه این خوبی‌ها ناشی از پذیرش برجام است!
شاید بتوان از موضع طرفدار برجام هم نکات مقابلی برشمرد. اینکه اگر برجام نبود اصلاً نیازی به این کنفرانس نبود، چون آنان بدون این کنفرانس و تاکنون به اهداف شوم خود می‌رسیدند. اگر از این دو نگاه بگذریم باید بگوییم که می‌توان نگاه منصفانه‌تری هم داشت و اینکه استقبال نکردن جامعه جهانی از این کنفرانس ریشه در شکستن اجماع شورای امنیت علیه ایران دارد. همان اجماعی که قطعنامه‌هایی با 15 رأی مثبت علیه ایران صادر می‌کرد، می‌توانست چنین نشست‌های اجماعی نیز ترتیب دهد. در واقع مسأله اصلی ما در برجام کنار گذاشته شدن قطعنامه‌های شورای امنیت بود و نه حتی تحریم‌های ایالات متحده. باید به یاد آورد که اصول‌گرایانی که می‌گفتند مردم نمی‌دانند «تحریم نمنه» و «آن قدر قطعنامه دهید که قطعنامه‌دان شما پاره شود»، امروز بطور حتم در برابر چنین نشست‌هایی منفعل و ناکارآمد می‌بودند.
هرچند ما نتوانستیم یا نخواستیم که منطق برجام را در سایر روابط خود با جهان غرب ادامه دهیم ولی همین مقدار از برجام که متن مؤثری برای جلوگیری از اجماعی مؤثر در سازوکار رسمی شورای امنیت علیه ما است، دستاورد بزرگی محسوب می‌شود. شاید کمتر کنفرانسی باشد که ایالات متحده تشکیل داده ولی تا این حد منفعل و منزوی شده باشد. جالب اینکه همزمانی حکم دادگاه لاهه نیز می‌تواند تاحدی دستاوردی متأثر از همین فضا تلقی شود که امیدواریم مجموعه تندروان و آنان که تحت تأثیر این جماعت هستند از این وقایع متنبه شوند. شاید این درسی باشد که حداقل بیش از اعضای مجمع تشخیص مصلحت را پیامک باران نکنند و از طریق تهدید جلوی تشخیص مصلحت این کشور را نگیرند و اجازه دهند که لوایح مربوط به FATF در یک محیط آرام و عقلانی به تصویب برسد.
با تصویب پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت، دست نتانیاهو را ببندیم
محمدکاظمی نماینده مجلس نیز در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: هر چند با رفع ایرادات شورای نگهبان در لایحه پالرمو از سوی مجلس شورای اسلامی این لایحه باید به مرحله ابلاغ می‌رسید و نیازی به مطرح شدن آن در مجمع تشخیص نظام نبود ولی اکنون که اعضای محترم مجمع باید پیرامون لایحه مذکور نظر نهایی بدهند با ایشان سخن‌ها داریم و امعان نظرشان را طلب می‌کنیم.
هیچ کس تردیدی در خاص بودن شرایط فعلی کشور ندارد و هیچ کس فشار بر معیشت مردم را انکار نمی‌کند، نواقص مدیریت‌ها را رد نمی‌کنیم و مشکلات ساختاری اقتصاد کشور که طی چندین دهه گذشته کم و بیش وجود داشته‌اند هم قابل انکار نیست اما در حال حاضر چیزی که مزید بر علل دیگر شده و بر حجم و عمق و گستردگی فشارهای اقتصادی می‌افزاید، تحریم‌های ظالمانه امریکاست. اینکه چه میزان از این فشارها ناشی از فضای روانی حاصل از تحریم‌هاست و چه میزان واقعی است، باز هم تفاوت چندانی در اصل ماجرا نمی‌کند. شایسته است اعضای محترم مجمع علاوه بر رجوع به آمارها و تحصیل نظر کارشناسان مستقل سری به واحدهای تولیدی، شرکت‌های اقتصادی و کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و دفاتر بازرگانی و عمده فروشی‌ها بزنند و به عینه تماشا و لمس کنند که چه فضای خسارت‌بار و غیرقابل قبولی در این مراکز حکم‌فرماست؟
ما نمایندگان مردم از نزدیک مشکلات، موانع، درجا زدن‌ها و نابسامانی در این حوزه‌ها را همه روزه لمس می‌کنیم. همه در انتظار خبرهای مثبتند، همه خصوصا اهالی اقتصاد ثانیه شماری می‌کنند که حداقلی از ثبات و تعادل بازگردد، همه نیاز شدید به کم کردن اصطکاک‌ها و تنش‌ها را حس کرده‌اند و همه به خوبی می‌دانند که هر تصمیمی که به هر دلیل به رویارویی‌ها دامن بزند و خصوصا روابط تجاری و مالی ایران با دیگر کشورها را دچار چالش جدید بکند تا چه حد آسیب‌رسان و التهاب‌ساز است. حتی اگر لایحه پالرمو دارای ایراداتی از قبیل آنچه مخالفان دولت می‌گویند، باشد که نیست، ذکاوت سیاسی، دلسوزی برای معیشت مردم، پاسخ مثبت به انتظار بازار و شکستن فضای روانی ناموجه موجود حکم می‌کند که لایحه مذکور با قاطعیت مورد تایید مجمع تشخیص قرار گیرد و مراودات مالی و بانکی ایران با سهولت بیشتری انجام شود و بهانه‌تراشی‌های دولت امریکا کمتر شود.
شکست کنفرانس ضدایرانی ورشو با معرکه‌گردانی نتانیاهو و مایک پمپئو، نشان داد که با خرد و دوراندیشی و استفاده از ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک می‌توان بر مناسبات جهانی تاثیر گذاشت و ائتلاف‌ها و اتحادهای نحس علیه کشورمان را با بن بست روبه‌رو کرد. کدام عقل دوراندیش می‌پذیرد که حتی اگر ما دارای بزرگ‌ترین اقتصادها و قوی‌ترین زرادخانه‌های جهان باشیم، بنشینیم و اجازه دهیم که دشمنانمان با هم متحد شوند و بر یاران خود بیفزایند؟ تصور کنید اگر خدای ناکرده درست در آستانه تشکیل کنفرانس رسوای ورشو، خودسران نادان باز هم متوجه سفارتی می‌شدند و غائله‌ای درست می‌کردند چه سان این نشست مضحک تبدیل به یک ائتلاف جدی علیه کشورمان می‌شد؟
به قول آقای دکتر ظریف این کنفرانس مرده به دنیا آمد ولی با ندانم‌کاری می‌شد آن را زنده کرد! دیدیم که نخست‌وزیر اسراییل چه‌سان رسوا و زننده تلاش‌های مذبوحانه کرد ولی در انتها دست از پا درازتر به سرزمین‌های اشغالی بازگشت؟ می‌شد به او هدیه ویژه داد. او حاضر بود میلیون‌ها دلار خرج کند تا بهانه‌ای به دست آورد و سطح پایین کنفرانس ورشو را کمی بالا بیاورد و اتحادی علیه ما ایجاد کند. شکست این جانی حقیر عبرتی برای ماست تا هدف‌گذاری‌هایمان دقیق و خردمندانه باشد، تا داستان بهانه‌سازی برای دشمنان را برای همیشه تمام کنیم، تا صحنه سیاسی و دیپلماتیک جهان را هرگز ترک نکنیم و با مدد کارشناسان زبده و فرزندان متدینمان در وزارت خارجه هیچگاه هزینه بی‌موردی برای ملت نتراشیم.
تایید لایحه پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام تقویت انزوای امریکا در جهان علیه ایران است. با ابلاغ این لایحه می‌توان تعلل اروپایی‌ها در روابط مالی با ایران را با سوال جدی مواجه کرد و از نزدیکی‌شان به امریکا در مسائل مالی جلوگیری به عمل آورد. انقلاب ما در 40 سالگی خود باید از چنان بلوغ سیاسی برخوردار شده باشد که به جای شعار محوری خرد محوری پیشه کند و افکار عمومی دنیا را تحت تاثیر قرار دهد. ما سال‌های متمادی از پتانسیل صحنه‌های سیاسی جهان به نفع کشور و مردم استفاده لازم را نکرده‌ایم، امروز زمان حضوری حساب شده، دقیق، همه‌جانبه، تاثیرگذار در کنوانسیون‌ها و مجامع جهانی متناسب با فرهنگ غنی و دیرپای ملت ایران است.
تصویب پالرمو برای اقتصاد ضروری است
روزنامه آرمان نیز نوشته است: کنوانسیون ملل متحد علیه جرائم سازمان‌یافته فراملی از معاهده‌های چندجانبه مورد حمایت سازمان ملل متحد است که در 15نوامبر 2000 با قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تصویب رسید. طرح کنوانسیونی این معاهده در دسامبر 2000 در پالرموی ایتالیا برای امضای دولت‌ها مفتوح شد و به امضای 147دولت از جمله ایران رسید به همین دلیل به این کنوانسیون، کنوانسیون پالرمو نیز گفته می‌شود. کنوانسیون پالرمو دارای سه پروتکل تکمیلی از جمله پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص مخصوصا زنان و کودکان، پروتکل علیه قاچاق مهاجران از طریق زمین، دریا و هوا و پروتکل علیه تولید غیرقانونی و قاچاق مهمات است که دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد به عنوان عهده‌دار این کنوانسیون و پروتکل‌های آن عمل می‌کند.
دولت برای پیوستن به این کنوانسیون که از لوایح چهارگانه مرتبط با FATF است، لایحه‌ای را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد که به تصویب نمایندگان رسید، اما با توجه به عدم تطابق ترجمه با متن اصلی، در سال96 مورد ایراد شورای نگهبان قرار گرفت و در 20خرداد 97 بار دیگر در مجلس بررسی و نمایندگان با 136 رأی موافق، 89 رأی مخالف و 11رأی ممتنع از مجموع 256 نماینده حاضر با اصلاح آن موافقت کردند. عباسعلی کدخدایی درباره حواشی این لایحه در رسانه‌ها و افکار عمومی، اظهار داشت: «مصوباتی که مجلس دارد، گاهی دارای حواشی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی است و این امر مرسوم در هر جامعه‌ای است. البته بخشی از ایرادات مربوط به شورای نگهبان و بخشی دیگر مربوط به مجمع تشخیص مصلحت نظام است که کنوانسیون پالرمو در این مجمع مورد بررسی قرار می‌گیرد.» برای بررسی این موضوع «آرمان» گفت‌وگویی با مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو مجمع روحانیون مبارز داشته که متن آن را می‌خوانید.
**وضعیت لایحه پالرمو در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
بررسی پالرمو در دستور کار روز شنبه مجمع تشخیص مصلحت نظام است و قرار است به این موضوع رسیدگی شود.
**چرا تصمیم‌گیری درباره پالرمو تا این اندازه زمان برده است. آیا به جهت فشارهای جانبی است یا دلیل دیگری دارد؟
به طور طبیعی جلسات مجمع به تعطیلات رسید. جلسات مجمع هر دو هفته یک بار برگزار می‌شود، اما تعطیلات برگزاری جلسه به تعویق افتاد و روز شنبه(امروز) اولین جلسه بعد از تعطیلات است که بررسی این موضوع در دستور کار قرار می‌گیرد.
**تحلیل شما از فضای مجمع تشخیص مصلحت نظام در بررسی پالرمو چیست و تصور می‌کنید بررسی آن به نتیجه مطلوبی برسد؟
نمی‌دانم؛ چرا که موضوع پالرمو و لوایح FATF دارای حساسیت‌های ویژه‌ای است. طبعا نظارت موافق و مخالف جدی روی آن موضوع وجود دارد و باید دید که با مطرح کردن بحث‌ها، دلایل که در نهایت درباره این موضوع رای‌گیری صورت خواهد گرفت، منتها این موضوع به جهت تضاد میان نظر شورای نگهبان و مجلس بوده و برای تعیین مصلحت به مجمع آمده است که در نتیجه نیاز به دوسوم رأی است. بنابراین اگر ما قصد داشته باشیم نظر مجلس را که به تایید پالرمو است تصویب کنیم به دوسوم رأی اعضا نیاز دارد لذا در انتظار فضای مجمع هستیم تا بتوانیم نظر بدهیم.
**احتمال تمدید زمان این موضوع وجود دارد؟
الان نمی‌توان پاسخ مشخصی به این سوال داد بلکه باید منتظر نظر مجمع تشخیص بود. به هر حال مساله پالرمو در جلسه شنبه مجمع مطرح می‌شود و همه مطالب مطرح خواهد شد. مخالفان وموافقان هم حضور دارند و مطالب خود را بیان می‌کنند. نمایندگان دولت و دستگاه‌های ذی‌ربط هم علی‌القاعده حضور دارند و نظراتشان را بیان می‌کنند و مجمع هم با در نظر گرفتن مجموعه مسائل رأی خواهد داد و از الان این موضوع قابل پیش‌بینی نیست.
**تصویب یا عدم تصویب این لایحه تا چه اندازه بر کشور تاثیرگذار است؟
تصویب این لایحه در مسائل اقتصادی بسیار ضروری است. مساله دیگر شفافیت در فعالیت‌های مالی و اقتصادی است. صرف نظر از اینکه شفافیت در سلامت چرخش فعالیت‌های اقتصادی و اداری کمک می‌کند، یکی از الزاماتی است که می‌شود از طریق آن با تروریسم، جرائم سازمان یافته و پولشویی مبارزه کرد. در FATF مجموعه‌ای از توصیه‌ها به کشورهای عضو صورت گرفته که تحت عنوان لوایح چهارگانه در ایران مطرح شده است. دو لایحه آن کنوانسیون معاهدات بین‌المللی است یکی پالرمو علیه جرائم سازمان یافته و یکی CFT برای مبارزه با منابع مالی تروریستی. قانون پولشویی هم در لوایح داخلی هر کشوری است که ما هم از قبل در قوانین خودمان داشته‌ایم. مثلا قانون پولشویی ما در سال 1386 تصویب شده است.
نفس این موضوعات صرف نظر از ارتباطات جهانی برای سالم سازی محیط داخل و فعالیت‌های داخل مهم است. به همین سبب جمهوری اسلامی ایران قبل از آنکه CFT مطرح باشد، قانون مبارزه با پولشویی را تصویب کرده است. بررسی لوایح چهارگانه در کشور بحث پیوستن به FATF اصلا به دولت‌های یازدهم و دوازدهم مربوط نیست؛ در زمان احمدی‌نژاد مطرح بود. حتی زمانی که آقای جلیلی در شورای عالی امنیت ملی بود با دستخط ایشان توصیه شده تا این کار صورت بگیرد. در حال حاضر در کش‌مکش‌های داخلی و جبهه‌گیری‌های سیاسی موضوع از حوزه کارشناسی خارج شده است.
عده‌ای جبهه‌گیری‌هایی مثل زمان برجام می‌کنند و فضا را مشوش می‌کنند. قانون مبارزه با پولشویی ما نواقصی داشته که FATF توصیه‌هایی در این رابطه داشته تا ما با مکانیزم داخلی خودمان نواقص را برطرف کنیم. اتفاقاً تکمیل قانون پولشویی به سیاست‌های کلی نظام ما کمک می‌کند؛ چون در اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌های کلی، رهبر معظم انقلاب بر موضوعاتی چون مبارزه با فساد؛ چه فساد اقتصادی، چه مالی و چه اداری تاکید مضاعف داشتند.
**نظر شخصی شما درباره این لایحه چیست؟
با توجه به اینکه هم عضو کمیسیون‌های ذی‌ربط در مجمع هستم و هم در جلسات عمده بررسی این کنوانسیون مشارکت جدی داشته و مطالعه داشتم و مشورت‌هایی کردم و عضو هیأت عالی نظارت هم هستم؛ این است که ایراداتی که هیأت‌عالی بر این کنوانسیون گرفته را به هیچ وجه وارد نمی‌دانم، اما به هر حال در این شورا به رأی اکثریت احترام می‌گذاریم. این ایرادات که در سطح مجمع مطرح بود الان به دو کمیسیون ارجاع داده شده است، در کمیسیون‌ها مطرح شد رأی کافی نیاورد؛ چراکه درمواردی که بین نظر مجلس و شورای نگهبان تعارض وجود دارد در مجمع تشخیص دو سوم رأی برای تصویبش لازم است.
نمی شود مجمع تشخیص مصلحتFATFرا رد کند و مسئولیتش با دولت باشد
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در روزنامه اعتماد نوشت: در جریان تصویب FATF رییس دفتر آقای روحانی به درستی اشاره کرده است که اگر این لوایح تصویب نشود، مجمع تشخیص مصلحت باید مسوولیت آن را بپذیرد.
این حرف کاملا درست است. اگر قرار باشد که آنان مسوولیت نپذیرند، بر چه اساسی حق و اختیار و قدرت رد و تایید متنی را عهده‌دار می‌شوند؟ به نظر می‌رسد که باید گزارش روشنی درباره رد و تصویب لوایح مربوط به FATF تهیه شود. آنچه روشن است، دفاع مجلس و دولت از تصویب این لوایح است، طبعا در برابر این دفاع نیز مسوولیت‌پذیر باید باشند. حالا اگر به هر دلیلی مجمع تشخیص مصلحت صلاح ندانست که این لوایح را تایید کند به ناچار باید مسوولیت تبعات این تصمیم را بپذیرد. چنین نیست که آنان تصمیم رد را بگیرند و دیگرانی که موافق تایید هستند، پاسخگوی نتایج رد آن باشند.
شکاف میان قدرت و مسوولیت نه با عقل سازگار است و نه با شرع. برای مجنونین و کودکان نیز اگر حقوقی در نظر گرفته نشده است، در مقابل تکلیفی هم بر آنان بار نیست. هنگامی که ملازمه حق و تکلیف زایل شود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
اگرچه از روز روشن‌تر است که هرچه به گوش تندروهای ایران بخوانیم و انتظار داشته باشیم که نه حتی به اندازه زیاد، بلکه به مقدار کمی عقلانیت به خرج دهند و این همه علیه برجام و در زمین ترامپ بازی نکنند، فایده‌ای نخواهد داشت و آنان همچنان در مسیر زیانبار خود حرکت می‌کنند.
به گزارش روز نو ؛ حتماً گمان می‌کنند راهی را که رفته‌اند بدون بازگشت است و چون همیشه فرمان را کندِه‌اند و پا را روی گاز گذاشته‌اند و در جاده یکطرفه با سرعت می‌رانند به طوری که حتی فکر کردن به بازگشت از این مسیر نیز برایشان سنگین تمام خواهد شد. ولذا به قول شاعر: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ما [مردم] است/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است. به رغم این بد نیست تذکاری داده شود، شاید برخی از آنان با همدلی بیشتری این مطالب را بخوانند.
بازی تندروهای ایران در زمین دونالد ترامپ و پیامک‌باران مصلحت نظام| اگر برجام نبود و اگر FATF نباشد
به نوشته روزنامه ایران، هفته پیش کنفرانس «آسا» [امریکایی، سعودی و اسرائیلی] درباره خاورمیانه در ورشو برگزار شد. امریکایی‌ها که رئیس هیأت مدیره این کنفرانس هستند و عربستان صندوق‌دار آن و اسرائیل نیز مدیرعاملش است، تا آغاز این نشست چند گام از ادعاهای اولیه خود عقب‌نشینی کردند. ولی امیدشان این بود که از تنور ورشو نانی برای خودشان بپزند، فقط برایشان معلوم نبود که این تنور تا چه حد داغ شود که در پایان کنفرانس معلوم شد سردتر از آن بود که نان به دیواره تنور حتی بچسبد؛ لذا نان آنان داخل تنور افتاد و سوخت. پرسشی که اکنون باید طرح کرد این است که اگر برجام نبود این کنفرانس چه وضعیتی داشت که اکنون ندارد؟ خب براحتی می‌توان مدعی شد که هیچ فرقی نمی‌کرد و حتی از ترس قدرت تندروهای ایران برگزار هم نمی‌شد و حتی بالاتر از آن اینکه، اگر برجام نبود تا حالا عربستان سعودی و اسرائیل از صفحه روزگار محو و امریکا نیز دچار فروپاشی شده بود و خلاصه همه چیز گل و بلبل بود،
به احتمال فراوان می‌توانستند بگویند تاکنون ظهور آقا امام زمان(ع) هم محقق شده بود و فقدان همه این خوبی‌ها ناشی از پذیرش برجام است!
شاید بتوان از موضع طرفدار برجام هم نکات مقابلی برشمرد. اینکه اگر برجام نبود اصلاً نیازی به این کنفرانس نبود، چون آنان بدون این کنفرانس و تاکنون به اهداف شوم خود می‌رسیدند. اگر از این دو نگاه بگذریم باید بگوییم که می‌توان نگاه منصفانه‌تری هم داشت و اینکه استقبال نکردن جامعه جهانی از این کنفرانس ریشه در شکستن اجماع شورای امنیت علیه ایران دارد. همان اجماعی که قطعنامه‌هایی با 15 رأی مثبت علیه ایران صادر می‌کرد، می‌توانست چنین نشست‌های اجماعی نیز ترتیب دهد. در واقع مسأله اصلی ما در برجام کنار گذاشته شدن قطعنامه‌های شورای امنیت بود و نه حتی تحریم‌های ایالات متحده. باید به یاد آورد که اصول‌گرایانی که می‌گفتند مردم نمی‌دانند «تحریم نمنه» و «آن قدر قطعنامه دهید که قطعنامه‌دان شما پاره شود»، امروز بطور حتم در برابر چنین نشست‌هایی منفعل و ناکارآمد می‌بودند.
هرچند ما نتوانستیم یا نخواستیم که منطق برجام را در سایر روابط خود با جهان غرب ادامه دهیم ولی همین مقدار از برجام که متن مؤثری برای جلوگیری از اجماعی مؤثر در سازوکار رسمی شورای امنیت علیه ما است، دستاورد بزرگی محسوب می‌شود. شاید کمتر کنفرانسی باشد که ایالات متحده تشکیل داده ولی تا این حد منفعل و منزوی شده باشد. جالب اینکه همزمانی حکم دادگاه لاهه نیز می‌تواند تاحدی دستاوردی متأثر از همین فضا تلقی شود که امیدواریم مجموعه تندروان و آنان که تحت تأثیر این جماعت هستند از این وقایع متنبه شوند. شاید این درسی باشد که حداقل بیش از اعضای مجمع تشخیص مصلحت را پیامک باران نکنند و از طریق تهدید جلوی تشخیص مصلحت این کشور را نگیرند و اجازه دهند که لوایح مربوط به FATF در یک محیط آرام و عقلانی به تصویب برسد.
با تصویب پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت، دست نتانیاهو را ببندیم
محمدکاظمی نماینده مجلس نیز در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: هر چند با رفع ایرادات شورای نگهبان در لایحه پالرمو از سوی مجلس شورای اسلامی این لایحه باید به مرحله ابلاغ می‌رسید و نیازی به مطرح شدن آن در مجمع تشخیص نظام نبود ولی اکنون که اعضای محترم مجمع باید پیرامون لایحه مذکور نظر نهایی بدهند با ایشان سخن‌ها داریم و امعان نظرشان را طلب می‌کنیم.
هیچ کس تردیدی در خاص بودن شرایط فعلی کشور ندارد و هیچ کس فشار بر معیشت مردم را انکار نمی‌کند، نواقص مدیریت‌ها را رد نمی‌کنیم و مشکلات ساختاری اقتصاد کشور که طی چندین دهه گذشته کم و بیش وجود داشته‌اند هم قابل انکار نیست اما در حال حاضر چیزی که مزید بر علل دیگر شده و بر حجم و عمق و گستردگی فشارهای اقتصادی می‌افزاید، تحریم‌های ظالمانه امریکاست. اینکه چه میزان از این فشارها ناشی از فضای روانی حاصل از تحریم‌هاست و چه میزان واقعی است، باز هم تفاوت چندانی در اصل ماجرا نمی‌کند. شایسته است اعضای محترم مجمع علاوه بر رجوع به آمارها و تحصیل نظر کارشناسان مستقل سری به واحدهای تولیدی، شرکت‌های اقتصادی و کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و دفاتر بازرگانی و عمده فروشی‌ها بزنند و به عینه تماشا و لمس کنند که چه فضای خسارت‌بار و غیرقابل قبولی در این مراکز حکم‌فرماست؟
ما نمایندگان مردم از نزدیک مشکلات، موانع، درجا زدن‌ها و نابسامانی در این حوزه‌ها را همه روزه لمس می‌کنیم. همه در انتظار خبرهای مثبتند، همه خصوصا اهالی اقتصاد ثانیه شماری می‌کنند که حداقلی از ثبات و تعادل بازگردد، همه نیاز شدید به کم کردن اصطکاک‌ها و تنش‌ها را حس کرده‌اند و همه به خوبی می‌دانند که هر تصمیمی که به هر دلیل به رویارویی‌ها دامن بزند و خصوصا روابط تجاری و مالی ایران با دیگر کشورها را دچار چالش جدید بکند تا چه حد آسیب‌رسان و التهاب‌ساز است. حتی اگر لایحه پالرمو دارای ایراداتی از قبیل آنچه مخالفان دولت می‌گویند، باشد که نیست، ذکاوت سیاسی، دلسوزی برای معیشت مردم، پاسخ مثبت به انتظار بازار و شکستن فضای روانی ناموجه موجود حکم می‌کند که لایحه مذکور با قاطعیت مورد تایید مجمع تشخیص قرار گیرد و مراودات مالی و بانکی ایران با سهولت بیشتری انجام شود و بهانه‌تراشی‌های دولت امریکا کمتر شود.
شکست کنفرانس ضدایرانی ورشو با معرکه‌گردانی نتانیاهو و مایک پمپئو، نشان داد که با خرد و دوراندیشی و استفاده از ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک می‌توان بر مناسبات جهانی تاثیر گذاشت و ائتلاف‌ها و اتحادهای نحس علیه کشورمان را با بن بست روبه‌رو کرد. کدام عقل دوراندیش می‌پذیرد که حتی اگر ما دارای بزرگ‌ترین اقتصادها و قوی‌ترین زرادخانه‌های جهان باشیم، بنشینیم و اجازه دهیم که دشمنانمان با هم متحد شوند و بر یاران خود بیفزایند؟ تصور کنید اگر خدای ناکرده درست در آستانه تشکیل کنفرانس رسوای ورشو، خودسران نادان باز هم متوجه سفارتی می‌شدند و غائله‌ای درست می‌کردند چه سان این نشست مضحک تبدیل به یک ائتلاف جدی علیه کشورمان می‌شد؟
به قول آقای دکتر ظریف این کنفرانس مرده به دنیا آمد ولی با ندانم‌کاری می‌شد آن را زنده کرد! دیدیم که نخست‌وزیر اسراییل چه‌سان رسوا و زننده تلاش‌های مذبوحانه کرد ولی در انتها دست از پا درازتر به سرزمین‌های اشغالی بازگشت؟ می‌شد به او هدیه ویژه داد. او حاضر بود میلیون‌ها دلار خرج کند تا بهانه‌ای به دست آورد و سطح پایین کنفرانس ورشو را کمی بالا بیاورد و اتحادی علیه ما ایجاد کند. شکست این جانی حقیر عبرتی برای ماست تا هدف‌گذاری‌هایمان دقیق و خردمندانه باشد، تا داستان بهانه‌سازی برای دشمنان را برای همیشه تمام کنیم، تا صحنه سیاسی و دیپلماتیک جهان را هرگز ترک نکنیم و با مدد کارشناسان زبده و فرزندان متدینمان در وزارت خارجه هیچگاه هزینه بی‌موردی برای ملت نتراشیم.
تایید لایحه پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام تقویت انزوای امریکا در جهان علیه ایران است. با ابلاغ این لایحه می‌توان تعلل اروپایی‌ها در روابط مالی با ایران را با سوال جدی مواجه کرد و از نزدیکی‌شان به امریکا در مسائل مالی جلوگیری به عمل آورد. انقلاب ما در 40 سالگی خود باید از چنان بلوغ سیاسی برخوردار شده باشد که به جای شعار محوری خرد محوری پیشه کند و افکار عمومی دنیا را تحت تاثیر قرار دهد. ما سال‌های متمادی از پتانسیل صحنه‌های سیاسی جهان به نفع کشور و مردم استفاده لازم را نکرده‌ایم، امروز زمان حضوری حساب شده، دقیق، همه‌جانبه، تاثیرگذار در کنوانسیون‌ها و مجامع جهانی متناسب با فرهنگ غنی و دیرپای ملت ایران است.
تصویب پالرمو برای اقتصاد ضروری است
روزنامه آرمان نیز نوشته است: کنوانسیون ملل متحد علیه جرائم سازمان‌یافته فراملی از معاهده‌های چندجانبه مورد حمایت سازمان ملل متحد است که در 15نوامبر 2000 با قطعنامه مجمع عمومی این سازمان به تصویب رسید. طرح کنوانسیونی این معاهده در دسامبر 2000 در پالرموی ایتالیا برای امضای دولت‌ها مفتوح شد و به امضای 147دولت از جمله ایران رسید به همین دلیل به این کنوانسیون، کنوانسیون پالرمو نیز گفته می‌شود. کنوانسیون پالرمو دارای سه پروتکل تکمیلی از جمله پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص مخصوصا زنان و کودکان، پروتکل علیه قاچاق مهاجران از طریق زمین، دریا و هوا و پروتکل علیه تولید غیرقانونی و قاچاق مهمات است که دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد به عنوان عهده‌دار این کنوانسیون و پروتکل‌های آن عمل می‌کند.
دولت برای پیوستن به این کنوانسیون که از لوایح چهارگانه مرتبط با FATF است، لایحه‌ای را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد که به تصویب نمایندگان رسید، اما با توجه به عدم تطابق ترجمه با متن اصلی، در سال96 مورد ایراد شورای نگهبان قرار گرفت و در 20خرداد 97 بار دیگر در مجلس بررسی و نمایندگان با 136 رأی موافق، 89 رأی مخالف و 11رأی ممتنع از مجموع 256 نماینده حاضر با اصلاح آن موافقت کردند. عباسعلی کدخدایی درباره حواشی این لایحه در رسانه‌ها و افکار عمومی، اظهار داشت: «مصوباتی که مجلس دارد، گاهی دارای حواشی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی است و این امر مرسوم در هر جامعه‌ای است. البته بخشی از ایرادات مربوط به شورای نگهبان و بخشی دیگر مربوط به مجمع تشخیص مصلحت نظام است که کنوانسیون پالرمو در این مجمع مورد بررسی قرار می‌گیرد.» برای بررسی این موضوع «آرمان» گفت‌وگویی با مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو مجمع روحانیون مبارز داشته که متن آن را می‌خوانید.
**وضعیت لایحه پالرمو در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
بررسی پالرمو در دستور کار روز شنبه مجمع تشخیص مصلحت نظام است و قرار است به این موضوع رسیدگی شود.
**چرا تصمیم‌گیری درباره پالرمو تا این اندازه زمان برده است. آیا به جهت فشارهای جانبی است یا دلیل دیگری دارد؟
به طور طبیعی جلسات مجمع به تعطیلات رسید. جلسات مجمع هر دو هفته یک بار برگزار می‌شود، اما تعطیلات برگزاری جلسه به تعویق افتاد و روز شنبه(امروز) اولین جلسه بعد از تعطیلات است که بررسی این موضوع در دستور کار قرار می‌گیرد.
**تحلیل شما از فضای مجمع تشخیص مصلحت نظام در بررسی پالرمو چیست و تصور می‌کنید بررسی آن به نتیجه مطلوبی برسد؟
نمی‌دانم؛ چرا که موضوع پالرمو و لوایح FATF دارای حساسیت‌های ویژه‌ای است. طبعا نظارت موافق و مخالف جدی روی آن موضوع وجود دارد و باید دید که با مطرح کردن بحث‌ها، دلایل که در نهایت درباره این موضوع رای‌گیری صورت خواهد گرفت، منتها این موضوع به جهت تضاد میان نظر شورای نگهبان و مجلس بوده و برای تعیین مصلحت به مجمع آمده است که در نتیجه نیاز به دوسوم رأی است. بنابراین اگر ما قصد داشته باشیم نظر مجلس را که به تایید پالرمو است تصویب کنیم به دوسوم رأی اعضا نیاز دارد لذا در انتظار فضای مجمع هستیم تا بتوانیم نظر بدهیم.
**احتمال تمدید زمان این موضوع وجود دارد؟
الان نمی‌توان پاسخ مشخصی به این سوال داد بلکه باید منتظر نظر مجمع تشخیص بود. به هر حال مساله پالرمو در جلسه شنبه مجمع مطرح می‌شود و همه مطالب مطرح خواهد شد. مخالفان وموافقان هم حضور دارند و مطالب خود را بیان می‌کنند. نمایندگان دولت و دستگاه‌های ذی‌ربط هم علی‌القاعده حضور دارند و نظراتشان را بیان می‌کنند و مجمع هم با در نظر گرفتن مجموعه مسائل رأی خواهد داد و از الان این موضوع قابل پیش‌بینی نیست.
**تصویب یا عدم تصویب این لایحه تا چه اندازه بر کشور تاثیرگذار است؟
تصویب این لایحه در مسائل اقتصادی بسیار ضروری است. مساله دیگر شفافیت در فعالیت‌های مالی و اقتصادی است. صرف نظر از اینکه شفافیت در سلامت چرخش فعالیت‌های اقتصادی و اداری کمک می‌کند، یکی از الزاماتی است که می‌شود از طریق آن با تروریسم، جرائم سازمان یافته و پولشویی مبارزه کرد. در FATF مجموعه‌ای از توصیه‌ها به کشورهای عضو صورت گرفته که تحت عنوان لوایح چهارگانه در ایران مطرح شده است. دو لایحه آن کنوانسیون معاهدات بین‌المللی است یکی پالرمو علیه جرائم سازمان یافته و یکی CFT برای مبارزه با منابع مالی تروریستی. قانون پولشویی هم در لوایح داخلی هر کشوری است که ما هم از قبل در قوانین خودمان داشته‌ایم. مثلا قانون پولشویی ما در سال 1386 تصویب شده است.
نفس این موضوعات صرف نظر از ارتباطات جهانی برای سالم سازی محیط داخل و فعالیت‌های داخل مهم است. به همین سبب جمهوری اسلامی ایران قبل از آنکه CFT مطرح باشد، قانون مبارزه با پولشویی را تصویب کرده است. بررسی لوایح چهارگانه در کشور بحث پیوستن به FATF اصلا به دولت‌های یازدهم و دوازدهم مربوط نیست؛ در زمان احمدی‌نژاد مطرح بود. حتی زمانی که آقای جلیلی در شورای عالی امنیت ملی بود با دستخط ایشان توصیه شده تا این کار صورت بگیرد. در حال حاضر در کش‌مکش‌های داخلی و جبهه‌گیری‌های سیاسی موضوع از حوزه کارشناسی خارج شده است.
عده‌ای جبهه‌گیری‌هایی مثل زمان برجام می‌کنند و فضا را مشوش می‌کنند. قانون مبارزه با پولشویی ما نواقصی داشته که FATF توصیه‌هایی در این رابطه داشته تا ما با مکانیزم داخلی خودمان نواقص را برطرف کنیم. اتفاقاً تکمیل قانون پولشویی به سیاست‌های کلی نظام ما کمک می‌کند؛ چون در اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌های کلی، رهبر معظم انقلاب بر موضوعاتی چون مبارزه با فساد؛ چه فساد اقتصادی، چه مالی و چه اداری تاکید مضاعف داشتند.
**نظر شخصی شما درباره این لایحه چیست؟
با توجه به اینکه هم عضو کمیسیون‌های ذی‌ربط در مجمع هستم و هم در جلسات عمده بررسی این کنوانسیون مشارکت جدی داشته و مطالعه داشتم و مشورت‌هایی کردم و عضو هیأت عالی نظارت هم هستم؛ این است که ایراداتی که هیأت‌عالی بر این کنوانسیون گرفته را به هیچ وجه وارد نمی‌دانم، اما به هر حال در این شورا به رأی اکثریت احترام می‌گذاریم. این ایرادات که در سطح مجمع مطرح بود الان به دو کمیسیون ارجاع داده شده است، در کمیسیون‌ها مطرح شد رأی کافی نیاورد؛ چراکه درمواردی که بین نظر مجلس و شورای نگهبان تعارض وجود دارد در مجمع تشخیص دو سوم رأی برای تصویبش لازم است.
نمی شود مجمع تشخیص مصلحتFATFرا رد کند و مسئولیتش با دولت باشد
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در روزنامه اعتماد نوشت: در جریان تصویب FATF رییس دفتر آقای روحانی به درستی اشاره کرده است که اگر این لوایح تصویب نشود، مجمع تشخیص مصلحت باید مسوولیت آن را بپذیرد.
این حرف کاملا درست است. اگر قرار باشد که آنان مسوولیت نپذیرند، بر چه اساسی حق و اختیار و قدرت رد و تایید متنی را عهده‌دار می‌شوند؟ به نظر می‌رسد که باید گزارش روشنی درباره رد و تصویب لوایح مربوط به FATF تهیه شود. آنچه روشن است، دفاع مجلس و دولت از تصویب این لوایح است، طبعا در برابر این دفاع نیز مسوولیت‌پذیر باید باشند. حالا اگر به هر دلیلی مجمع تشخیص مصلحت صلاح ندانست که این لوایح را تایید کند به ناچار باید مسوولیت تبعات این تصمیم را بپذیرد. چنین نیست که آنان تصمیم رد را بگیرند و دیگرانی که موافق تایید هستند، پاسخگوی نتایج رد آن باشند.
شکاف میان قدرت و مسوولیت نه با عقل سازگار است و نه با شرع. برای مجنونین و کودکان نیز اگر حقوقی در نظر گرفته نشده است، در مقابل تکلیفی هم بر آنان بار نیست. هنگامی که ملازمه حق و تکلیف زایل شود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
افتاب نیوز
